Job 33

اليهو ايوب را توبيخ می‌كند

1 ای ايوب، خواهش می‌كنم به حرفهای من گوش بده، 2 چون می‌خواهم با تو صحبت كنم. 3 من با اخلاص و صداقت كامل، حقيقت را خواهم گفت، 4 زيرا روح خدا مرا آفريده است و نفس قادر مطلق به من زندگی بخشيده است. 5 اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نكن.

6 من هم مثل تو از گل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستيم، 7 پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

8 من خود، اين حرف را از دهان تو شنيده‌ام كه گفته‌ای: 9 «پاک و بی‌تقصيرم و مرتكب هيچ گناهی نشده‌ام. 10 خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطايی بيابد و مرا دشمن خود محسوب كند. 11 خدا پای مرا در كنده می‌گذارد و كوچكترين حركت مرا زير نظر می‌گيرد.»

12 اما ايوب تو اشتباه می‌كنی. خدا از انسان بزرگتر است. 13 چرا شكايت می‌كنی كه خدا برای كارهايی كه می‌كند توضيحی به انسان نمی‌دهد؟

14 خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گويد، اما انسان توجه نمی‌کند. 15 هنگامی كه خواب عميق انسان را در بسترش فرو می‌گيرد، خدا بوسيلهٔ خوابها و رؤياهای شب با او حرف می‌زند. 16 گوشهای او را باز می‌كند و به او هشداری می‌دهد تا 17 او را از گناه و تكبر باز دارد. 18 او انسان را از هلاكت و مرگ می‌رهاند. 19 خدا با درد و مرض، انسان را تأديب می‌كند 20 به طوری که او اشتهايش را از دست داده، حتی از لذيذترين خوراكها نيز بيزار می‌شود. 21 به قدری لاغر و ضعيف می‌شود كه جز پوست و استخوان چيزی از او باقی نمی‌ماند 22 و پايش به لب گور می‌رسد.

23 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse ايوب 33:24.} 24 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses ايوب 33:23-24.}اما هرگاه فرستاده‌ای از آسمان ^{▼▼ «فرستاده‌ای از آسمان» يا «يکی از هزاران فرشته».‏} در آنجا حاضر شود تا برايش شفاعت نموده، آنچه را كه درست است به وی نشان بدهد، آنگاه خدا ^{▼▼ «خدا» يا «فرشته».‏} بر او ترحم نموده، می‌فرمايد: «آزادش سازيد! نگذاريد بميرد! چون برای او فديه‌ای يافته‌ام.» 25 آنگاه بدن او مثل بدن يک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد. 26 هر وقت به حضور خدا دعا كند، خدا دعايش را شنيده، او را اجابت می‌كند و او با شادی خدا را پرستش می‌نمايد و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند. 27 سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه كردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصيرم گذشت. 28 او نگذاشت بميرم و از نور زندگی محروم گردم.»

29 خدا بارها اين كار را برای انسان انجام می‌دهد 30 و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد. 31 ای ايوب، به آنچه كه گفتم خوب توجه كن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛ 32 ولی اگر چيزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هيچ وجه مايل نيستم كه ابهامی برايت باقی بماند. 33 اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حكمت بياموزم!